انواع بیش فعالی

اختلال بیش فعالی در کودکان را می توان به سه نوع تفکیک کرد:

اختلال بیش فعالی نوع اول: در این نوع کودک بیش فعال فقط در توجه و تمرکز بر روی مسائل مختلف مشکل دارد.

اختلال بیش فعالی نوع دوم: در نوع دوم از این اختلال در کودک بیش فعال جنب و جوش و پر تحرکی دیده می شود. یعنی این کودکان هم در توجه و تمرکز مشکل دارند و هم پر تحرک می باشند. این نوع از اختلال بیش فعالی در فرزندان اول خانواده، پسران سه تا پنج ساله و دبستانی ها شایع تر می باشد.

اختلال بیش فعالی نوع سوم: این نوع اختلال در کودک بیش فعال معمولا از سه سالگی به بعد قابل تشخیص است. کودکان مبتلا به این نوع بیش فعالی معمولا در دوران شیر خواری خود بیشتر دست ها و پاهای خود را حرکت می دهند و پر تحرک هستند، کمتر می خوابند، کم غذا هستند و زیاد گریه می کنند.

بد نیست در ادامه ویدئو زیر را مشاهده کنید:

آیا درمان بیش فعالی با نوروفیدبک امکان پذیر است؟ نوروفیدبک در مراکز بیش فعالی

امروزه بیش از هر زمان دیگری، برای درمان کودکان بیش فعال و کم توجه از نوروفیدبک استفاده می شود. بیش از 75 درصد کودکان مبتلا به بیش فعالی و کم توجهی به وسیله نورو فیدبک بهبودی می یابند. باید به خاطر داشت که نوروفیدبک در واقع نوعی یادگیری است، و مغز یاد می گیرد که چطور به تنظیم خود پرداخته و نقائص عملکرد خود را برطرف کند. مانند هر درمانی کامل کردن دوره درمان با نوروفیدبک بسیار مهم است و ناقص گذاشتن درمان سبب عود علائم می گردد. همچنان که رانندگی را یاد می گیریم و آن را فراموش نمی کنیم این یادگیری هم فراموش نمی شود. در حقیقت مغز مهارت جدیدی به دست آورده است. البته برای داشتن یک درمان کامل علاوه بر رعایت ترتیب جلسات و کامل کردن آنها، همکاری خانواده و عمل به کلیه دستورات و راهنمایی درمانگر ضروری است. در نورو فیدبک به مغز آموزش خود تنظیمی داده می شود ، لذا هیچ گونه عوارض و خطری به دنبال ندارد.

عوامل که می توانند در بروز بیش فعالی موثر باشند!

• سیگار کشیدن و یا مصرف الکل توسط مادر در دوران بار داری
• مسمومیت با سرب حاصل از دود اتومبیل و آلودگی هوا
• غذاهای آماده محتوی مواد افزودنی مثل شیرین کننده های مصنوعی و یا رنگ دهنده های خوراکی

خطرات بیش فعالی برای کودک مبتلا چیست؟

در صورت بی توجهی و معالجه نشدن بیش فعالی، احتمال این که کودک در آینده به افسردگی مبتلا شود و یا در نوجوانی رفتارهای ضد اجتماعی مانند دزدی و دعوا داشته باشند زیاد است. بنابراین به والدین توصیه می شود که حتما در دوران کودکی برای معالجه فرزند خود اقدام کنند.

سن تشخیص بیش فعالی در کودکان – تشخیص بیش فعالی در کودکان

معمولا بیش فعالی از سه سالگی به بعد تشخیص داده می شود. اما کودکان مبتلا در دوره شیرخواری اکثرا پرتحرک هستند و دست ها و پاهای خود را زیاد حرکت می دهند. کم خواب، کم غذا هستند و زیاد گریه می کنند. برای تشخیص بیش فعالی روانشناس باید فعالیت ها و علائم کودک را در طول 6 ماه در نظر بگیرید. تا بتوانید با اطمینان بگویید کودک، بیش فعال است! علائم بیش فعالی معمولا قبل از هفت سالگی مشخص می شوند. به این صورت که کودکی که دارای این نشانه هاست با رفتارهایش اطرافیان خود را در محیط های مختلفی مانند مدرسه یا خانه دچار مشکل می کند و حتی با گروه دوستان خود نیز به راحتی کنار نمی آید.

در صورت عدم معالجه و بی توجهی به کودک بیش فعال، احتمال اینکه این افراد در آینده بتلا به افسردگی شدید مبتلا شوند بسیار زیاد است یا در دوره نوجوانی و جوانی خود رفتار های ضد اجتماعی و حتی بزهکارانه از آنان دیده شود. در دوران مدرسه بیش فعالی در کودکان بیشتر مشکل آفرین می شود چرا که این کودکان در تمرکز و توجه مشکل دارند. تمرکز کافی برای گوش دادن به درس ندارند و مدام در فکر خیال خود می باشد و برای بیرون رفتن اجازه می خواهند. این بچه ها نمی توانند روی صندلی بنشینند و آرام و قرار ندارند. معمولا پر حرف هستند و مدام سر کلاس با دوستان خود حرف می زنند و به همین دلیل از لحاظ تحصیلی معمولا بسیار افت می کنند و با مشکل مواجه می شوند و پدر و مادر خود را نیز در خانه خسته می کنند.

والدین رفتار کودک خود را با دقت مورد بررسی قرار دهند و تنها در صورتی که نشانه و علائم بیش فعالی را در مدتی طولانی در کودک خود مشاهده کردند و با یک متخصص مشاوره روانشناسی و متخصص درمان بیش فعالی مشورت کنند تا بتوانند دریابند که کودک شان اختلال بیش فعالی را دارد یا نه؟ در غیر این صورت نمی توان به هر کودک پر تحرکی برچسب بیش فعالی را زد.

نقش والدین در درمان کودکان بیش فعال

کودکان بیش فعال معمولا به صورت تکانشی عمل می کنند و توانایی لازم برای برنامه ریزی و سازمان دهی کارهای خود را ندارند. برآورده کردن خواسته های این کودکان و کنترل و نظارت بر فعالیت های آن ها دغدغه بسیاری از والدین می باشد. مراقبین با ایفای مناسب نقش خود، حمایت ها و آموزش های لازم، نقش کلیدی در درمان کودکان بیش فعال بازی می کنند. درمان پزشکی با تجویز دارو تنها برخی علائم را کاهش می دهد. اما برای درمان کودکان بیش فعال درمان دارویی به همراه دریافت مشاوره کودک و اتخاذ سبک تربیتی متناسب با ویژگی های کودکان بیش فعال، آن ها را برای زندگی مستقل در بزرگسالی آماده خواهد کرد.

منبع: مرکز درمان بیش فعالی در تهران